Inneyolam thunachone iniyum thunakka
Iha dukha rakshayum nee eeyen nithya graham

Nin simhasana nizhalil nin shudhar paarkkunnu
Nin bhujam mathi avarkku nirbhayam vasippaan

Parvathangal nadum munbe pandu bhumiyekkaal
Parane nee anaadiyaai parkkunnallo sadaa

Aayiram varsham ninakku akunninnale ppol
Aadithyodaya munbile alpa yaamam pole

Nithya nadhi pole kaalam nithyam than makkale
Nithyathwam pookippikkunnu nidra poleyathre

ഇന്നയോളം തുണച്ചോനെ ഇനിയും തുണയ്ക്ക

ഇഹ ദുഃഖരക്ഷയും നീ ഈയെൻ നിത്യഗൃഹം

നിൻ സിംഹാസന നിഴലിൽ നിൻ ശുദ്ധർ പാർക്കുന്നു

നിൻ ഭുജം മതിയവർക്കു നിർഭയം വസിപ്പാൻ

പർവ്വതങ്ങൾ നടുംമുമ്പേ പണ്ടു ഭൂമിയേക്കാൾ

പരനെ നീ അനാദിയായ് പാർക്കുന്നല്ലോ സദാ

ആയിരം വർഷം നിനക്ക് ആകുന്നിന്നലെപ്പോൽ

ആദിത്യോദയമുമ്പിലെ അൽപ്പയാമം പോലെ

നിത്യനദിപോലെ കാലം നിത്യം തൻമക്കളെ

നിത്യത്വം പൂകിപ്പിക്കുന്നു നിദ്രപോലെയത്രേ

ഇന്നയോളം തുണച്ചോനെ ഇനിയും തുണയ്ക്ക

ഇഹം വിട്ടു പിരിയുമ്പോൾ ഈയെൻ നിത്യഗൃഹം