കൺകളെ കണ്ടിടുക കാൽവറി മലമുകളിൽ
കാൽകരം ആണികളാൽ തൂങ്ങിടുന്നു പ്രാണനാഥൻ
1 സ്വന്തശിഷ്യനായ യൂദാ ഏൽപ്പിച്ചു യേശുവിനെ
എന്തു കഷ്ടം ക്രൂരജനം കൈയേറ്റി നല്ലവനെ
സ്വന്ത ഇഷ്ടം പോലെയല്ല താതനിഷ്ടം നിറവേറാൻ
സ്വന്ത ദേഹം ഏൽപ്പിച്ചവൻ ഹന്ത ക്ലേശം ഏറ്റിടുന്നു
2 വലിയൊരു മരക്കുരിശെൻ യേശുവിനെ ഏൽപ്പിച്ചു
ഝടുഝെടെ നടയെന്നു പടയാളികളുത്തരവായ്
പടുപാടുകളേറ്റു കൊണ്ട് നടന്നല്ലോ കുരിശേന്തി
ഇടയ്ക്കിടെ താൻ വീണു കൊണ്ടും
ഇടയ്ക്കിടെ താൻ ഓടി കൊണ്ടും
3 ഗോൽഗോഥാ മലമുകളിൽ കുരിശേന്തി കയറിയല്ലോ
പടയാളികൾ യേശുവിനെ കുരിശിൽ തറച്ചുവല്ലോ
തുളച്ചല്ലോ ആണികളാൽ കൈകളെയും കാൽകളെയും
മരത്തോടു ചേർത്തവനെ അടികളോടും ഇടികളോടും
4 ഘോരമാം മുൾക്കിരീടം തലയിൽ വെച്ചാഞ്ഞടിച്ചു
ഘോര മുറിവുകളാലതി വേദന ഏറ്റിടുന്നു
ഒഴുകിടുന്നു പുണ്യനിണം അടിയന്റെ വിടുതലിനായ്
ഒരു വാക്കും ഓതുന്നില്ല ഇതുപോലെ സ്നേഹമുണ്ടോ
5 ഏറെ വേദന ഏറ്റതിനാൽ ഏകപുത്രൻ നിലവിളിച്ചു
ഏലോഹി ഏലോഹി ലമ്മ ശബക്താനി
കേട്ടു നിന്നവർ ചൊന്നുടനെ ഏലീയാവെ വിളിക്കുന്നു
കെട്ടിടാം നാം ആരുവരും ഇവനെ രക്ഷിപ്പാനായ്
6 ഗഗനേ തൻ മകനെ ഓർത്തി വേദന പൂണ്ടുവിതാ
മുകളിൽ നിന്നടിയോളം തിരശ്ശീല മുറിച്ചുവല്ലോ
ആരെയും ഭയമില്ലാതെ ശതാധിപൻ ഉര ചെയ്തുടനെ
ആയവൻ ദൈവത്തിൻ പുത്രൻ തന്നെ സത്യം
7 ആകാശം തല ചായിച്ചനുശോചനം അറിയിച്ചു
അരുണൻ തൻ പ്രഭ നീക്കി ഇരുളാൽ പ്രതിക്ഷേധിച്ചു
ഭൂമി ഞെട്ടി വിറച്ചുടനെ പാറകൾ പിറന്നു പല
കല്ലറ തുറന്നു മൃതർ വിണ്ണിലേക്കു ഗമിച്ചല്ലോ
8 നല്ല വിലാവിൽ ദുഷ്ടർ കുത്തിയല്ലോ കുന്തവുമായ്
വല്ലഭാ നീ ചൊരിയും രക്തവും കാണുന്നു ഞാൻ
എന്തൊരു ഖേദമിതു ദൈവത്തിൻ ഏകജാതൻ
എന്തു ദോഷം ചെയ്തു ഇതിനെന്റെ ദോഷം കാരണമെ
9 ഇതുപോലൊരു സംഭവമീയുലകിൽ വേറില്ലറിക
ഇവനോടുപമിപ്പാൻ ഇനിയാരും വരികില്ലറിക
ഇവനെ നാമറിയുന്നു ഇവനിൽ വസിക്കുന്നു
ഇവനിൽ നിത്യം മറയും ഇഹവാസം തീരുമ്പോൾ